vrijdag 24 februari 2012

Het leven gaat door



Ik blijf zinnen typen en weer weghalen, ik ga maar gewoon mijn verhaal vertellen.
Het was een hectische week. Een week waarin bezorgdheid en verdriet de boventoon voerden.
De tweede chemokuur van mijn moeder loopt niet lekker. Ze heeft bijna een week in het ziekenhuis gelegen. Deze week was ook de trouwdag van mijn ouders, de eerste zonder mijn vader.
Het loopt zo door elkaar heen. Het verdriet om het overlijden van mijn vader. Toch ook nog de opluchting dat hij geen pijn meer heef, maar ik mis hem wel, heel erg. De bezorgdheid om mijn moeder, de angst dat zij misschien ook, ik wil er niet aan denken.
Weer hetzelfde ziekenhuis, dezelfde behandeling, maar toch iets anders.
Ik heb het gevoel dat ik vast zit. Ik wil dat alles normaal is. Ik wil gewoon werken, gewoon leuke dingen doen. Ik wil in bed blijven liggen, met de dekens over mijn hoofd, de wereld buitensluiten. Ik wil iets koken wat mijn moeder met smaak kan opeten. Ik wil iets doen waardoor ze beter word.
Ik wil niet steeds naar het ziekenhuis.

Image


Gelukkig vond ik deze week toch wat tijd om me terug te trekken. Even wegdromen in mijn kamer. Wat is het fijn om een hobbie te hebben waar je jezelf in kan verliezen.
Ik heb een vel papier volgeplakt met plaatjes. Het zijn allemaal plaatjes uit mijn begintijd van mixed media.
Ik probeerde dingen uit. Dan had ik weer iets gezien op een blog en dan wilde ik ook zoiets maken. Geen idee hoe ik dat aan moest pakken. Ik had nooit de juiste materialen. Inmiddels weet ik veel beter hoe het materiaal dat ik heb gaat reageren. Al kom ik nog steeds voor verrassingen te staan.

Image


Vandaag had ik een dagje vrij. Ik had allerlei plannen om in en rond het huis te doen, maar ik was vanochtend niet vooruit te branden. Ik nam een kijkje bij Potpourri Friday en zag daar al die mooie, gezellige hoekjes in huis. Dat inspireerde en ik ben aan de slag gegaan.
De woonkamer en de badkamer opgeruimd en schoongemaakt. Daarna even naar het tuincentrum voor een gezellig plantje.
In de woonkamer heb ik een blauw/zilver hoekje gemaakt, waar mijn IJsprinses nu staat te pronken. Ik ben nog steeds trots op mijn eerste geschilderde canvas :)

Image


Ook voor in de badkamer heb ik een plantje meegenomen. Ik hoop dat ze daar overleeft, want het is niet de beste omgeving voor een plant. Het is er nogal donker.
Een nichtje werkt bij Sabon en van haar krijg ik regelmatig de mooiste zeepjes en bruistabletten. Bijna zonde om te gebruiken. Deze heb ik daarom in een glazen vaas gedaan, zodat ik er extra van kan genieten.

Bij het tuincentrum zag ik ook al kruidenplantjes voor in de tuin. Daar lijkt het me nog wat te vroeg voor, aangezien het om niet wintervaste soorten ging. Die heb ik nog maar laten staan. Het jeukt wel om weer met de groenten en kruidentuin aan de slag te gaan. Ik kan vast erwten gaan zaaien en peulen, de rest moet nog even wachten.
Wel heb ik een mooi potje met een rooster gekocht voor kiemgroenten. Als het goed is heb ik over 4 dagen mijn eerste oogst.

9 opmerkingen:

  1. Intuïtief de juiste weg gevonden: iets doen, geeft niet wat, waar je rustiger van wordt.
    Ondanks alles draait de wereld door. Hou je taai, meisje!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt Els. Je zinnen verzetten, afleiding zoeken, het helpt. Ik kan er ook echt van genieten.
      Bedankt voor je bemoediging.

      Verwijderen
  2. jee meis... ik kan de rollercoaster waarin je zit heel goed invoelen... toch knap dat je t zo weet te schrijven... sterkte en een dikke virtuele knuffel!

    liefs,
    Ann ( Creamiep)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Ann. Het helpt om erover te praten, te schrijven. En ondanks alle tegenspoed is er nog genoeg om wel van te genieten en blij om te zijn.

      Verwijderen
  3. Heel veel sterkte meissie fijn dat je je zinnen kunt verzetten door creatief bezig te zijn. Liefs Janny

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Janny. Zo lief hoe de mensen die ik eigenlijk alleen online ken reageren. Dat doet een mens goed.

      Verwijderen
  4. Wat heb jij een moeilijke tijd zeg, ik wist het niet van je moeder. Veel sterkte...als je eens een bakje koffie wilt halen dan ben je altijd welkom, ik ben 5 minuten van je vandaan! Knuffel van mij! liefs van Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh Agnita wat een vreselijk moeilijke tijd moet dit voor je zijn.
    ik wens jou, maar vooral ook je moeder heel veel sterkte en ik zal duimen dat het beter met haar zal gaan.
    Fijn dat je toch afleiding weet te vinden, je ijsprinses is prachtig en het hoekje waarin ze nu staat is ook heel mooi.
    Dikke virtuele knuffel van Jolande

    BeantwoordenVerwijderen