copics

Voor mijn verjaardag kreeg ik een set copic markers. Ik was er zo blij mee! Eindelijk kon ik dan ook zo mooi gaan kleuren.
Maar dat viel tegen! Daarom heb ik mezelf een workshop kado gedaan.

Hierboven zien jullie het verschil tussen printerpapier (links) en speciaal copicpapier (rechts).
Op het printerpapier gaat de inkt lopen. Ik heb niet buiten de lijntjes gekleurd, dit doet de inkt zelf.
Op printerpapier vind ik de inkt wel makkelijker blenden (een mooi kleuroverloop maken), maar op het copicpapier zijn de kleuren intenser.

Hierboven staat een oefening in het blenden. De bovenste 2 foto's waren mijn eerste resultaten. Ik was erg teleurgesteld in mezelf dat het allemaal zo vlekkerig werd. En de inkt zou moeten doordrukken, dat deed het niet.
Ik probeerde een kleur uit op de achterkant van het papier. Tot mijn verbazing drukte dat wel door. Goh, wat een ontdekking, het copicpapier heeft een voor- en achterkant die zich niet hetzelfde gedragen. De onderste 2 foto's zijn van de achterkant van het papier (wat dus eigenlijk de voorkant is) Ik moet het blenden nog wat meer oefenen, maar ik begrijp wat ik moet doen.

Momenteel doe ik niet veel op creatief gebied. Te weinig tijd. Ik rommel af en toe wat om mijn gedachte te verzetten, maar veel komt er niet uit.
Zoals ik had verwacht was het gesprek met de arts niet positief. Mijn moeder zal niet herstellen van de beroerte. Ook de chemotherapie kan niet worden doorgezet. Die dag hebben we papieren zitten invullen voor een verzorgingstehuis.
Daar kwam afgelopen week een plekje vrij. Ik ben blij dat ze in ons dorp is, maar verdrietig dat ze binnenkort gaat sterven.
Het doet pijn om haar te zien. Naast het bed staat een foto van mijn ouders, een paar jaar geleden. Ze kijken er zo blij en zien er zo gezond uit. Binnenkort heb ik ze allebei niet meer en zijn foto's het enige wat nog rest. En de herinneringen aan betere tijden.

inspiratie

 bron 

Deze site is misschien niet direct inspirerend, maar de foto's zijn wel lief en/of grappig. Schattige plaatjes van dieren waarbij ik een glimlach om mijn mond kreeg.

bron

Ik heb nog steeds het voorjaar in mijn hoofd en ben ook nog steeds bezig om de mooiste tuin van de buurt te krijgen. Dat word een 5-jaren-plan ben ik bang. Behalve het echte tuinieren valt er ook genoeg te knutselen voor de tuin. Wat te denken van deze kurken plantenstekers.

bron

Misschien heb je nog wat lepels liggen die je nooit gebruikt. Daar kan je ook mooie en originele plantenstekers mee maken.




Op mijn pinterest board vind je nog veel meer leuke dingen om te doen in of met de tuin.

bron

Voor mijn voornemen om dit jaar eens een heleboel knutselspullen op te maken i.p.v. nieuw te kopen heb ik een deel van mijn kralen uit de kast getrokken. Ik kwam deze tutorial tegen en ben hem zelf aan het maken. Het is een project wat je makkelijk mee kan nemen. Vind ik momenteel erg handig met al het wachten in het ziekenhuis.

kalender

Ik begon de maand februari met dit. Een leeg vel papier met vakjes en het begin van een poppetje.
Nu februari afgelopen is heb ik dit als resultaat:

Ik vind hem veel leuker dan de januari pagina. Heb er ook met veel plezier aan gewerkt.

Heerlijk gekleurd en af en toe een plaatje erbij gezocht.

Ik heb niet zoveel getekend als ik wilde. Helaas werd februari een moeilijke maand. Een maand waarin ik weer vaak naar het ziekenhuis moest voor mijn moeder. Dat kost tijd en energie. Het beperkt ook mijn creativiteit. Verdriet haalt niet het beste in mij boven.

Deze maand zal niet beter worden, ben ik bang. Ik heb nog geen begin gemaakt aan mijn pagina, maar ik wil in deze lijn doorgaan, dus blanco beginnen.

Afgelopen maandag gingen mijn moeder, een tante en ik naar de oncoloog. We zouden te horen krijgen of de volgende ronde van de chemotherapie door kon gaan.

Het liep allemaal anders dan verwacht. Toen mijn tante mijn moeder ophaalde deed mijn moeder al vreemd. In de auto zakte ze steeds opzij. Bij het ziekenhuis aangekomen (daar stond ik op ze te wachten) kon ze niet uit de auto komen, zat ze in elkaar gezakt en hing ze naar rechts. Het was ook heel moeilijk om contact met haar te krijgen.  We werden gelijk doorgestuurd naar de eerste hulp.

Daar kregen we te horen dat ze een beroerte heeft gehad.

En nu? Ik weet het niet meer. Er is zoveel gebeurt de laatste 1,5 jaar. Eerst kreeg mijn vader kanker en ging dood. Toen kreeg mijn moeder kanker en gingen we weer die ziekenhuis mallemolen in. En nu dit. En in de voorgaande jaren was het ook altijd al tobben met de gezondheid van mijn moeder. 

Die lichamelijke dingen, daar kan ik wel mee omgaan. Ik ben er verdrietig om en soms ook erg van slag. Dan doe ik dingen waarvan ik later spijt heb. Maar dit?? Dit zit in haar hoofd. Het is zo moeilijk om contact met haar te maken en ik weet niet wat ze wel en niet begrijpt.

Morgen hebben mijn broers en ik een gesprek met de arts. Dan zijn ook de eerste 3 cruciale dagen voorbij. Ik bereid me voor op het ergste, denk niet dat ze hier ooit overheen komt. De chemo is uitgesteld, wat logisch is denk ik, maar dat zorgt er wel voor dat die kankercellen weer kunnen gaan groeien. Ik zie het nu echt niet positief in, het lukt me niet meer.

En ook nu zijn er wel lichtpuntjes. Ik ben zo blij met mijn broers! Zo blij dat we kunnen praten hierover, dat we elkaar onze gevoelens kunnen laten zien. Ik ben zo blij met mijn partner en mijn schoonzus, voor dezelfde reden. Mijn ooms en tantes die zo duidelijk ook bezorgd en verdrietig zijn. We kunnen huilen met elkaar en elkaar troosten.

Mijn schoonfamilie die voor me klaar staat en een arm om me heen slaat. Een veilige plaats om naar toe te gaan nu mijn eigen ouderlijk huis instort.

Vriendinnen die voor me klaarstaan en een werkgever die me zonder morren thuis laat blijven nu ik het even niet meer trek.

Al die mensen die om me heen staan en luisteren. En nog voel ik de behoefte om het ook hier te delen. Het spijt me dat ik jullie hier mee lastig val, maar je hoeft het niet te lezen natuurlijk. 

Om dan toch een beetje leuk af te sluiten een bloemetje. Voor al die geweldige mensen die ik om me heen heb staan en voor iedereen die tot hier gelezen heeft en misschien zelfs wel de moeite heeft genomen om het te vertalen. Bedankt! Het doet me zo goed.

inspiratie ~ nailart

bron

Ik vind het zo mooi, van die gelakte nagels in allerlei kleurtjes met figuurtjes erop.
Maar ik gun mezelf geen tijd om naar een nagelstudio te gaan. Ik heb het druk genoeg met knutselen, tuinieren, koken en tussendoor werken en schoonmaken. Zelf doen zag ik ook niet zo zitten. De nagels van de linkerhand zullen er misschien wel aardig uit gaan zien, maar die van de rechterhand???? Nee dat word niets :)
En toen kwam ik deze tutorial tegen.

Leuk, dat ga ik proberen! Dus vanochtend, na een rustig ontbijt, vertrok ik naar boven om mijn nagels te lakken en stukjes papier erop te drukken.
Ik was er zeker van dat er nog een klein flesje alcohol stond, maar dat heb ik nergens kunnen vinden. Ik heb het geprobeerd met schoonmaakazijn, maar dat werkt niet. Ook mondspoelwater, waar behoorlijk wat alcohol in zit, geeft geen succes.
Morgen dan eerst maar wat alcohol zien te vinden en voor nu genoegen nemen met een french manicure. Met het puntje van mijn tong uit mijn mond hangend de witte lijntjes getekend. Pfff gelukt, nu de andere hand. Wow ook gelukt. Helemaal blij met mijn nagels vergeet ik dat het heel lang duurt voordat de witte lijntjes droog zijn. Resultaat: wit spul over heel de nagel en overal bultjes en vlekjes.
Ik en gelakte nagels, het zal wel nooit een succes worden.

Gelinkt aan insprirational monday en sweet saturday.

Altered Book

Het boek dat ik had uitgekozen voor de altered book lessen van Elizabeth voldeed niet aan de eisen. Toen ik het teveel aan bladzijden wilde gaan verwijderen kwam ik erachter dat het toch geen gebonden boek was. Daarom ben ik woensdag naar de kringloopwinkel geweest om er daar 1 uit te zoeken.
Ik had zin in dit uitstapje. Het is een nieuwe winkel en ik had gehoord dat deze vestiging heel groot en mooi was met allemaal leuke dingen. Dat viel mij een beetje tegen. Het pand is groot, maar ook best leeg. Volgende keer ga ik weer naar mijn vertrouwde adresje. Dat is klein en staat barstensvol met meubels, maar ook heel veel kleine hebbedingetjes.
Wel heb ik er een boek gevonden dat én gebonden is én waar ik verliefd op werd. Zo'n mooie kaft!

Ik weet niet of het echt leer is, maar zo ziet het er wel uit. Het wapen en de letters zijn embossed en glimmend. Het ruikt ook goed. Het ruikt naar een oud, geliefd boek, niet zo stinkend, maar lekker.

Bij het verwijderen van de bladzijden scheurde die prachtige kaft helaas. Het brokje heb ik nog, ik hoop dat ik er nog iets aan kan herstellen zodat er toch iets zichtbaar blijft van de originele kaft.

Ik zat zo in de flow van het scheuren dat ik daardoor niet voorzichtig genoeg ben geweest. Zucht, de eerste harde les geleerd.

Het tweede deel van het huiswerk voor deze les is een thema verzinnen en plaatjes, papiertjes en andere dingetjes zoeken die je zou willen gebruiken in het boek.

Mijn thema is ~Letterkunst~. Ik wil zelf graag mooie letters kunnen maken op allerlei manieren. Ik heb een letterboard aangemaakt op pinterest waar ik mooie letters en alfabets (of is het alfabetten?) kan pinnen.

En in de voorraad papier en stickers heb ik vooral heel veel wrijfplaatjes met letters gevonden. 

Elizabeth geeft uitgebreide informatie over het hoe en waarom. Leuk om te lezen. Ze vroeg ons ook na te denken over wat onze stijl is.

Dat vind ik lastig. Ik heb zelf nog niet echt een stijl ontwikkeld. Ik doe vooral anderen na, al begin ik wel het idee te krijgen dat ik daar steeds meer van mijzelf in breng. De vraag is: wat is datgene waardoor ik denk dat het meer van mijzelf word. In lifebook is dat toch meer het idee wat erachter zit. De tekeningen zien er heel anders uit dan het voorbeeld, maar dat komt ook omdat ik nog niet zo goed kan tekenen.

Mijn stijl, ik weet het niet, maar misschien kom ik er achter door in dit boek te gaan werken.

Deze post word gelinkt naar:

It's a hodgepodge life

In the studio

Potpourri friday

borduren met een muziekje erbij

Counting Crows. Die man heeft zo'n fijne stem en het zingen lijkt hem zo makkelijk af te gaan.
Ik was er niet bij op pinkpop, slapen in een tent is voor mij een zo afschrikwekkend idee dat ik alle meerdaagse festivals aan me voorbij laat gaan. Vroeger heb ik wel gekampeerd met mijn ouders.
Eerst met een vouwwagen en later met een caravan. Daar heb ik toch echt hele leuke herinneringen aan. Mijn eerste vakantie zonder ouders was ook in een tent en ook dat was een geweldige ervaring. Het kan zijn dat de afwezigheid van ouders daar wat mee te maken had ;) Wij hadden met z'n drieën de tijd van ons leven in Frankrijk.

Het begon erop te lijken dat ik TAST vaarwel gezegd had. Dat was ook bijna gebeurd. De steken met dmc garen waren zo moeilijk te zien op de geruite stof, ik vond het niet mooi.
Daarom heb ik een nieuw stukje stof opgezocht en wat bolletjes vrolijk gekleurd katoen. Dat geeft een heel ander effect.
Ik heb nu voor 5 weken een rijtje steken zitten. Het is nu week 9, nog 2 avondjes driftig borduren en ik ben weer bij. En dan wil ik het nog wel wat opvrolijken met kraaltjes ofzo. Ik weet het nog niet precies, ik heb genoeg dingetjes liggen waar ik het mee kan versieren.